Mia infanzia rumantscha es in Engiadina. Eu n’ha duos infanzias, eu n’ha ün’infanzia tudais-cha ed üna rumantscha. E quella rumantscha es fich collià culla Val Müstair, cun Fuldera e la scola e tschel- tschella part da l’infanzia es quia apunta a Chazas illa Muntogna. E quai voul dir cha meis rumantsch d’eira cun mia mamma fich, be cun üna persuna, colliada vi dad üna persuna, senza ravuogl. E, in Val Müstair vaiva eu ün ravuogl, tuot il cumün chi discurriva. E quai es uossa eir interessant: eu discuor uossa cun meis pitschens uffants darcheu rumantsch ed eu bad subit, i manca il ravuogl, perche chi’m respuondan in tudais-ch. Ed eu less, eu nun ha amo chattà il ravuogl, ma eu less avair duos eivnas o trais eivnas l’on cha’ls uffants han ün ravuogl rumantsch ed uschè daja eir ün’istorgia, ün lö ingio cha’l rumantsch vegn propi vivü. Cun mai nu vegna’l vivü, be discurrü.