Bainvgnüts a la sesavla e fingià penultima ediziun dal „Sas anc“ da quista stà, hoz cun bes-chas sulvadias. Vo dschessat forsa ‚animals’, ma no in Engiadina, no dschain „bes-chas“. Uossa daja s’incleja bes-chas sulvadias in Grischun sco in ingüns auters chantuns - quai chi’d es flot dad üna vart - mmh - dà però eir andit a discussiuns tanter ils amaturs da las bes-chas ed ils amaturs da las bes-chas, quai chi’d es vaira, pelvaira. I pretendan nempe tuots chi hajan jent a las bes-chas. Adonta da quai daja, s’incleja, differentischmas ideas che chi vess lura dad esser bun per las bes-chas sulvadias, o lura forsa pütöst bun per no umans. Da chenünas bes-chas as tratta qua? Bain cler, da las bes-chas rapazzas, sco cha no dschain in Engiadina, ils carnivors, ques culs daintuns chi maglian sü autras bes-chas. I perche daja quia discussiuns? Perquai chi sun gnüts pro, o. I’l decuors dals ultims ons il luf tscharver, il prüm, eir da ques daja tants in Grischun. Lura il luf, propa luf, da ques vaina – ha – püs dafatta. Ed il meglder da tuots, quel chi dà da patafchar e da cuntradir amo bler dapü, l’uors. (Il) tema es s’incleja actualischem. Avant vainch ons però füssa stat impussibel da s’imaginar il chantun Grischun cun tuot quistas bes-chas privlusas, eir scha la televisiun rumantscha as veiva fat impissamaints lasupra e fat ün film d’imaginaziun as dumandand co chi füss schi gnissan uossa tuot in d’üna jada – ha – quistas bes-chas rapazzas.