Moderator: Il tetel era ladins e per Sursilvans nuncapeivels. Manegian ins forsa da mantener quei balcun tort sco segn da televisiun pigl avegnir - tgei ei tort? Lu astgan ins cun segirezza quintar cun ina recenta opposiziun en Surselva. Ils cussegliaders per la televisiun - a tals cussegliaders ei quella „idea torta“ probabel vegnida el tgau - duein tuttina anflar enzatgei cumineivel che vala per tuttas valladas.
Paulina Caduff-Vonmoos: Schi tort, tort as disch per sursilvan „uiersch“, ma – ah – quai d’eira schon da prüma davent [...] vairamaing s’haja schon gnü da cumbatter per chattar terms chi geivan a pêr per ladin e sursilvan, ma adüna nu d’eira quai pussibel. E pel „Balcun tort“ neir na. Ma cun ün pa buna vöglia varan eir ils Sursilvans lura inclet che cha quai d’eira, il balcun tort.
Edith Hossle: Quei vai er suenter empriu tge che quei ei – ah – ei managiau ensesez, che ins era leu en quel balcun tort, seseva leu e mirava or tge ch'i schabegia en quest mund.
Angelica Biert: Sco ün’ögliada dad üna duonna veglia, buondriusa chi voul verer che (chi) capita sülla giassa e lura guard'la da quista vart – quai es uschè, na: duos fneistras – lura guard'la da quista vart, là nun es nüglia. Lura guard'la là, in quista giassa. Quai es il simbol – vairamaing - da la chasa engiadinaisa, as po dir.